Merklap

De merklap op mijn kamer is er niet zo maar een. het is een borduurwerk met een verhaal. Mijn moeder borduurde voor haar dochter die ging trouwen in 1980 een merklap met persoonlijke motieven uit haar leven. Dit deed zij ook voor de dochter die in 1983 touwde. Voor haar maakt zij de merklap af terwijl zij al wat ziek was, maar nog niet beklend wat er aan de hand was. De merklap was inmiddels klaar en mijn moeder ging de molen in van onderzoeken. Uiteindelijk bleek begin april dat zij ongeneeslijk ziek was en op 20 juni is zij overleden.

The embroidery sampler in my romom is a special story. My mother made such an embroidery when her daugther get married. She made it very special with personal embroidery. She did this for two sisters of my, they married in 1980 and one in 1983. For the one who married in 1983 she finished her work just before she became terminally ill. We heard that in the beginning of april and on the 20th of june she passed away.

Vervolgens ging er in 1984 weer een zus trouwen. Ik vond dat nu mijn moeder niet meer leefde, wij als zussen de traditie voort moesten zetten. En ik stelde voor om als zussen met elkaar een persoonlijke merklap voor deze zus te maken, zoals mijn moeder deed. Helaas ik kocht wel heel fijn kaaslinnen en het kwam niet op tijd klaar. De merklap moest heel Nederland door, want alle zussen wonen verspreid over het land. Uiteindelijk heeft het jaren geduurd voor deze klaar was. Uiteindelijk hebben wij de merklap gegeven met haar koperen bruiloft. En zo hebben we dat daarna ook voor andere zussen gedaan. En zo heb ik ook een merklap mogen krijgen die gemaakt is door mijn zussen.

Ik heb deze nu een mooie plek gegeven op mijn kamer.

In 1984 there was another sister who get married. I decided that, now my mother was nolonger there, we- the sisters have to go on  with a tradition our mother has started. So we started to make such a personal embroidery sampler for her. it was a lot of work on a very fine fabric. It takes much more time then we had thought. And it has to go around through the country, because we live all over the Netherlands. At least with her 12 1/2 year anniversary of her wedding we could give it to her.

A new tradition was born. I also got one beauty from my sisters and I hang it in my lovely room on a nice place.

Op dit moment heb ik nog geen tafel waar ik aan kan werken. Deze moet ik nog ophalen bij mijn oudste zus. Het is namelijk de eettafel waar mijn vader en moeder mee zijn begonnen. Wanneer ik deze heb komt die onder deze tekst tegen de muur aan te staan.

on this moment I have no table to work. I have to collect it from my sister. iI is the dining table from my parents. They started with this table. When I have this table, I will place it to the wall with this text.

Dank je wel voor het langskomen en tot de volgende keer,

Jacqueline

Oktober

Inmiddels zijn we alweer op weg naar eind oktober.

Twee weken geleden had ik een week vakantie en die heb ik fijn besteed aan wat leuks voor mezelf. Nu het eerste kind uit huis is doet zich de gelegeheid voor om een hobby kamer te maken. En daar maak ik graag gebruik van.

In the mean tinme it´s almost the end of october. Two weeago i had a small holiday and I did something I like.

The first son is living on his own and so hiis room is free. And I want to make a room for my hobby, with lot´s of fabric. You know that a quiltster had enough fabric and more things we like.

 

Dus er is geschilderd, een nieuwe vloer, laminaat, gelegd. En veel geschoven en gesjouwd in ons kleine huisjes met de spullen die naar mijn kamer moesten. Zo als een ieder wel zal weten ben ik als quiltster een soort groot uitgevallen hamster wat betreft lapjes en draadjes. Heerlijk, ik kan niet anders zeggen. En hier dan hoe het nu geworden is. er moet nog het nodige gedaan worden, maar dan kunnen jullie alvast een indruk krijgen.

So thw work could start. First painting and a new floor. And of course a lot of movements with all the stuff and fabrics to that lovely room in my little house. I will show you some fot´s so you can see what it became. There is  also a lot that have to be done, but there is tome enough in the future.

 

Dit was het dan weer even voor vandaag.

Tot de volgende keer, dank je wel voor het langskomen.

Groeten Jacqueline